یکی از علائم بلوغ جوامع، این است که از مطلق‌انگاری مثبت یا منفی نسبت به شخصیت‌ها دست بر می‌دارد و تلاش می‌کند قضاوت منصفانه‌تری نسبت به آنها داشته باشد.

برای انتصاب فرمانداران بیایید قضاوت نقادانه و دو جانبه را تمرین کنیم. به نظر شما مهم ترین نقطه قوت و ضعف فرمانداران گذشته چه بوده و در انتخاب و انتصاب فرماندار آینده بومی یا غیر بومی چه معیاری مد نظر می باشد؟
واقعیت آنست که اصناف و اقشار مختلف اولویتهای متفاوتی دارند.حقوق دانان از منظر حقوق، فقها از منظر فقه، اقتصاددانان از منظر اقتصاد، برای اهالی فرهنگ و علم، آموزش اولویت اصلی است و بقیه امور به مرحله بعدی اولویت تنزل می‌یابند.
به همین دلیل اگر اداره جامعه صرفأ به یکی از اینها واگذار شود بیم آن می‌رود که به یک اولویت بهایی بیش از حد داده شود و به امور مهم دیگر بهایی کمتر، هر رشته و دیسیپلین علمی نگاه خاصی را به افراد تلقین می کند و افراد را بر می انگیزد تا به جهان از زاویه خاصی نگاه کنند که طبعأ نگاه جامعی نخواهد بود.

اما یک فرماندار سیاستمدار،ضمن اجرای سیاست عمومی دولت از طریق هماهنگ ساختن فعالیتهای مختلف مؤسسات دولتی و محلی، بخشها و روستاها و همچنین برقراری حفظ و نظم امنیت داخلی و انجام انتخابات عمومی و… محدودیت هر نگاه و فواید هر رویکرد را می فهمد و تلاش می کند که خود را در هیچ کدام این قالبها محدود نکند. سیاستمدار کسی است بر اساس تجربه زندگی خود می‌آموزد به هر چیز بهای لازم و وزن مناسبی بدهد. لذا سیاستمداران شاغول و میزان اولویت‌دهی به امور مختلفند و مانع از افراط و تفریط در این عرصه. هر چقدر سیاستمدار زندگی غنی‌تر یعنی حاوی تجربه‌های دست اول بیشتر و تجربه‌های همنشینی با افراد مختلف و فراز و فرودهای بیشتری داشته باشد سیاستمدارتر می‌شود.

فرمانداران و بخشداران باید از قالب سیاستمداری سنتی بیرون آمده و در قامت سیاستمدار مدرن درآیند. ویژگی سیاستمدار سنتی، شخصی کردن سیاست است در حالیکه سیاستمداران مدرن بر کاهش نقش فرد و برجسته کردن نهادها تاکید دارند. به عنوان مثال در کشورهای عربی میزان حضور عکس مسئولان آنها در عرصه های عمومی مثل فرودگاه سنجه خوبی از میزان شخصی بودن سیاست این کشورهاست! در مقابل کشورهای دیگری که سیاستمدارانی در جایگاه دبیرکل سازمان ملل دارند.

سالهاست که کشور و استان کردستان از نظر تعداد متخصصان رشد خوبی کرده است، فرصتهای رشد جوانان ما کم نیستند، اما مسأله کمبود سیاستمدار حرفه ای و شش دانگ است. سیاستمداری که به قول آن شاعر از اهالی امروز باشد و با تمام افق های باز نسبت داشته باشد و لحن آب و زمین را خوب بفهمد. درک زمینه و روح زمانه ویژگی یک سیاست مدار شش دانگ و حرفه ای است. این سیاست مدار می تواند جامعه را به سمت توسعه حرکت دهد و سیاست را غیر شخصی کند.
آیا انتصاب فرمانداران«سیاستمدار» متخصص شش دانگ، به درخواست و مطالبه گری انقلابیون و حامیان مردمی دولت سیزدهم رقم خواهد خورد، یا بطریقی دیگر باز اندیشی می شود!
آیا در آینده ایران ما، استان ما، چنین سیاستمدارانی ظهور خواهند کرد؟ آیا جوانان بومی متخصص مجال بروز خواهند داشت؟ امیدوارم که اینگونه باشد.

مهندس جمال میرزائی
کارشناس ارشد مهندسی عمران

شما هم نظر خود را در مورد این مطلب در قسمت نظرات بنویسد بعد از تائید مدیر منتشر خواهد شد