اجرای نقشه مهندسی فرهنگی گامی بلند در حل معضل ولنگاری فرهنگی است که باید برای حل آسیب های اجتماعی استان به این مسئله مهم توجه کرد.
با توجه به اهمیت فرهنگ و نقش آن در کاهش آسیب‎های اجتماعی می‎توان گفت در واقع مسئله فرهنگ، امور گوناگون جامعه‌ را شکل می‎دهد.
بنابراین اگر سبک زندگی را بخشی از فرهنگ جامعه بدانیم با مفهومی ژرف مواجه هستیم، بررسی و ریشه‎یابی انحرافات اجتماعی از اهمیت زیادی برخوردار است، انحرافات و مسائل اجتماعی، امنیت اجتماعی را سلب و مانعی برای رشد و توسعه جامعه محسوب می‎شود.
به طور کلی هر نوع رفتار شخصی در اجتماع، متأثر از مجموعه‎ای از عوامل است که به طور طبیعی در طول زندگی سر راه او قرار دارد و وی را به انجام عملی خاص وادار می‎کند.
عوامل به وجود آورنده انحرافات و کجروی در جوامع مختلف یکسان نیست و مناطق از نظر نوع جرم، شدت و ضعف، تعداد و نیز از نظر عوامل متفاوت هستند، این تفاوت‎ها را می‎توان در شهرها، روستاها و حتی در مناطق مختلف و محله‎های یک شهر مشاهده کرد.
استان کردستان با حدود ۲۹هزار کیلومتر مربع وسعت که حدوداً ۸ درصد وسعت کشور را شامل می‌شود و ۲۵۰کیلومتر مرز با کشور عراق و ۱۷۴۷۴۴۵ نفر جمعیت با تنوع خاص قومی و مذهبی، سلسله عواملی همچون شرایط جغرافیایی، اقلیمی و بعضاً  پراکندگی، وضعیت اجتماعی، اقتصادی، مرز و تأثیر همسایه مرزی، بیکاری، عدم وجود زیرساخت‌های اقتصادی، مسایل مرتبط با مهارت های زندگی، شغلی و طرز فکر و نگرش‎ها، عدم طراحی مناسب فرهنگی و توجه به ذائقه بومی و بافت درونی مردم،بحران هویت  و احساسات آنی و زودگذر و بسیاری عوامل دیگر در بروز ناهنجاری‎ها موثر بوده است.
در استان کردستان که به زعم وجود ویژگی های فرهنگی و ادبیات حاکمیت،سرزمین هنر و فرهنگ می باشد با رویکردهای مختلف فرهنگی و شاخه های با قدمت فرهنگ‎‌های موجود آن، هر چقدر هم که سهم عوامل مذکور بالا را در آسیب‎های اجتماعی و فرهنگی پررنگ در نظر بگیریم و بررسی عوامل مذکور را به مجالی دیگر بسپاریم نباید از غفلت نخبگان، طراحان و مهندسان فرهنگی استان در گذشته آن هم نه در یک دوره بلکه غفلتی طولانی غافل شویم.
از مهم‎ترین عوامل و دلایلی که برای آسیب‌های اجتماعی استان می‌توان بر شمرد، عدم وجود برنامه‌ریزی درست در حوزه‌ فعالیت‌های فرهنگی بوده است.
به نظر می‎رسد نهادها، دست‌اندرکاران و مدیران فرهنگی، که در این زمینه مشغول فعالیت بوده‎اند در عین علاقه و شاید تلاش‎های پراکنده برای ارتقای شاخص‌های اجتماعی و فرهنگی در راستای توسعه و کاهش آسیب‌های جدی امنیتی، از یک برنامه‌ی مدون و نقشه‌ راه برای نیل به اهداف پیش رو برخوردار نبوده‎اند.
متأسفانه این عدم برنامه‌ریزی در بلندمدت ریشه‌ حرکت‌های اصیل فرهنگی و اجتماعی را خشکانده است و اجازه‌ بارور شدن و رشد حرکت‎های فرهنگی خلاقانه را نیز کند کرده است.
باید توجه کرد کم‌رنگ شدن روح فرهنگ در جامعه می‎تواند زمینه‌ساز رشد و بروز آسیب‎های گوناگون اجتماعی باشد، داشتن برنامه‎های هدفمند و عملی در مباحث فرهنگی (که بارها و موکداً رهبر معظم انقلاب و مسئولان ارشد کشور آن را از جامعه مطالبه کرده‌اند) چشم‌انداز روشنی در جامعه ترسیم خواهد کرد.
تدوین و تصویب سند برش استانی نقشه مهندسی فرهنگی کشور در دی ماه سال۱۴۰۳و رونمایی از آن با حضور  دبیران شوراهای عالی انقلاب فرهنگی و فرهنگ عمومی کشور نشانه ای عملیاتی از وجود یک برنامه‌ جامع مشخص در پیشروی تمامی نهادها و دستگاه‌های استان در حرکت هماهنگ با سیاست‌های کلان فرهنگی و اجتماعی حاکمیت و دولت به منظور رسیدن به یک نقطه‌ از پیش تعیین شده در تمام زمینه‌ها به ویژه مباحث فرهنگی، روحیه‌ حرکت و تکاپو در جامعه است که این حرکت هماهنگ می‌تواند در کاهش آسیب‌های اجتماعی و در نهایت رشد شاخص‌های توسعه یافتگی و امنیتی تاثیر داشته باشد.
برخلاف کمبود فضاهای فرهنگی از جمله خانه های فرهنگ و مراکز صنایع خلاق فرهنگی و دانش بنیان در سطح استان کردستان به دلیل اهمال پاره ای از مدیران وقت فرهنگی پس از جنگ تحمیلی و هشت سال دفاع مقدس، در صورت استفاده‌ صحیح و با حداکثر ظرفیت از همین فضاهای فرهنگی موجود در سطح استان، می‌توان از ایجاد بسیاری از آسیب‌های اجتماعی جلوگیری کرد،مشروط بر آنکه این فضا در اختیار مراکز و مجامع فرهنگی-هنری و رسانه ای قرار گیرد.
شأن فرهنگ اقتضای آن را دارد که با جدیت و به‌عنوان یک بخش اولویت‌دار به ویژه در مناطق مرزی بدان نگریسته شود و از سویی اهمیت فرهنگ و تأثیر قابل توجه آن بر سایر بخش‌ها حکم می‌کند که شأن آن را در حد یک کار تشریفاتی، موسمی و مناسبتی نبینیم و دقت داشته باشیم به روابط ریاضی مستقیم بین فرهنگ و اجتماع از یک سو و امنیت و سیاست از سوی دیگر.
با اعتقاد به اصل پیشگیری بهتر از درمان باید اذعان کرد، پیشگیری فرآیندی است که باید برنامه و ابزار قابل اعتماد و استواری داشته باشد، یکی از این ابزارها رسانه‌ها هستند، رسانه‌های تصویری و نوشتاری و فضای مجازی در سطح استان می‌توانند نقش قابل توجهی در پیشگیری از آن داشته باشند، انتقال آموزه‌های فرهنگی، کالبد شکافی حوادث در کنار بیان اخبار آنها و نشان دادن راهکارهای تربیتی و استفاده از ظرفیت نخبگان و معتمدین برای ایجاد بسترهای مقابله با این آسیب‌ها یکی از نقش‌های اساسی رسانه‌ها است.
به نظر می‌رسد با تقویت برنامه‌های مبتنی بر نشاط اجتماعی و امید، تقویت هماهنگی بخش‌های مختلف دولت در راستای پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی در استان، فضازدایی در حوزه آسیب اجتماعی از طریق توسعه رویکرد مداخلات روانی- اجتماعی قبل از مداخلات قضایی، انتظامی، توجه کافی به هویت فرهنگی افراد، توسعه رویکرد اجتماعی به آسیب اجتماعی به‌جای رویکرد سیاسی و امنیتی، تقویت و توسعه مشارکت سازمان‌های مردم‌ نهاد در کنترل آسیب‌های اجتماعی می‌تواند در تعدیل آسیب‌های اجتماعی و به سمت کاهش آن حرکت کرد.
بی تعارف کردستان محل یکه تازی عده ای معلوم الحال بیگانه با فرهنگ غنی مردمان این سرزمین نیست که مجال خدمت را با دورهمی های محفلی و عکس های یادگاری تحت عنوان خدمت فرهنگی به نمایش گذارند،چرا که وجدان بیدار ملتی که کیاندار ایران اسلامی بوده و هستند بهترین قاضی در صیانت از میراث گرانسنگ فرهنگ خویش بوده و در مدار خدمتگزاران و‌کارگزاران فرهنگی باید مردم و جامعه هدف به معنای خویش میدان دار خدمت بی منت و نماد خادمی به دور از موج سواری و مبتنی بر تبیین شاخص هایی باشد که در سیمای فرهنگ عمومی جلوه پیدا می کند،باشند.
سند برش استانی نقشه مهندسی فرهنگی کشور در کردستان،سندی است که با اجرای آن ضمن تحقق مطالبات بر زمین مانده فرهنگی شاهد فروزان شدن خواسته فرهنگی مردم سلحشور این سرزمین خواهد شد.

شما هم نظر خود را در مورد این مطلب در قسمت نظرات بنویسد بعد از تائید مدیر منتشر خواهد شد