• در مورد شغل خود کمی توضیح دهید.

حدود ۱۵ سال است که به شغل فنی و صنعتی مشغول هستم.در سرما و گرما در درون کارگاه به ارائه خدمات به شهروندان می‌پردازم و با وجود مشکلات و کمی و کاستی‌های بسیار هنوز هم به این شغل علاقه مندم. در حال حاضر حدود ۵ استادکار در دیواندره در این حرفه مشغول به فعالیت هستند.

• باتوجه به اینکه شغل شما یکی از شغل‌های سخت و طاقت فرساست چه چیزی سبب شده که به این شغل رو بیاورید؟

بسیاری از شغل‌ها بر اساس نیاز به وجودآمده‌اند. در چند دهه گذشته تنها یک استادکار در داخل شهر به این کار مشغول بود. او به دلیل مشغله زیاد نمی‌توانست جوابگوی نیاز تمام مشتریان باشد و مشتریانش زمان زیادی منتظر وسیله خود می‌ماندند. با توجه به نیازهمشهریانم تصمیم گرفتم این شغل را یاد بگیرم و برای یادگیری و آموزش و شاگردی پیش این استادکار رفتم. اما او من را نپذیرفت و گفت من شاگرد نمی‌خواهم . برای یادگیری سیم پیچی راهی کرمانشاه شدم و یک دوره گذراندم و بعد از یادگیری به دیواندره برگشتم و کار را شروع کردم. در دیواندره به همراه برادرم مغازه ای راه‌اندازی و سال‌ها با هم کار کردیم. چند سال قبل از هم جدا شدیم و امروز او صاحب کسب و‌کاری مستقل است.

• چه ملاک‌هایی برای یادگیری این شغل وجود دارد؟

در مرحله اول یادگیرنده باید پشتکار داشته باشد و در مرحله دوم باید علاقه‌مند باشد. بدون داشتن این ۲ ویژگی یادگیرنده نمی‌تواند کار را انجام دهد. چون این کار حساس است و اگر اشتباهی در هنگام کار صورت گیرد، دستگاه فورا می‌سوزد و با توجه به مواد مصرفی فرد تعمیر‌کننده ضرر می‌کند.

• می‌گویند صنعت اشتغالزاست. شما در این زمینه چه اقدامی انجام داده‌اید؟

من ۳ فرزند دارم که هر‌۳ آنها دانشجو هستند. یکی از آنها به این کار علاقه ای ندارد، اما ۲ فرزند دیگرم در اوقات فراغت به مغازه می‌آمدند و کار را یاد می‌گرفتند و الان هریک از آنها استادکار هستند، اما به علت مشغول بودن به تحصیل فعلا این کار را انجام نمی‌دهند.
افراد دیگری هم برای شاگردی مراجعه کرده‌اند، اما همه آنها به جای اینکه بخواهند کار را یاد بگیرند هدفشان دریافت دستمزد روزانه بود و این برای ما مقدور نیست. برادرم زمانی که می‌خواست این شغل را یاد بگیرد پیش چند استادکار رفت، اما همه آنها می‌گفتند باید بدون دستمزد کار کنی یا حتی پولی هم برای یادگیری بپردازی. برادرم هم دوره را تمام کرد و کار را یاد گرفت. اما جوانان دیواندره ای چندان تمایلی به حرفه آموزی ندارند. اکثر شغل‌ها در دیواندره به‌صورت وراثتی از پدر به پسر می‌رسد.

• وضعیت خرید قطعات در بازار چگونه است؟

نرخ قطعات مصرفی در سال‌های اخیر در نوسان بوده است و بازار هم تقریبا رو به رکود رفته است. ما‌درصد مشخصی را به‌عنوان سود روی قطعه می‌کشیم و نرخی را هم بابت دستمزد تعیین می‌کنیم. گران شدن قطعات مصرفی باعث می‌شود تا افراد دیگر تمایلی به تعمیر قطعات خود نداشته باشند و به تبع آن تعداد مراجعات به ما کمتر شود.

• شغل شما جزو صنوف آلاینده است. برای ساماندهی آن چه اقداماتی انجام شده‌است؟

سال ۸۱ احداث شهرک صنوف آلاینده در دیواندره مطرح شد. به دنبال آن تعاونی برای ساخت این محل برای تعمیرکاران و صنوف آلاینده تشکیل و از اعضای آن هر‌ساله مبالغی گرفته شد تا این محل احداث و به متقاضیان تحویل داده شود. اما متأسفانه تا حالا این شهرک کمتر از ۳۰‌درصد پیشرفت داشته است.
همین موضوع مشکلاتی را برای متقاضیان و صنعتکاران دیواندره‌ای به وجود آورده است. برای ایجاد تغییر و تحول در این شهرک چندی پیش اعضای هیأت مدیره را تغییر دادیم تا ساخت این شهرک سرعت گیرد. اما هر روز مشکلی سر راه این شهرک قرار می‌گیرد. این را هم باید بگویم که در حال حاضر سرمایه‌های صنعتکاران بدون استفاده در تعاونی مانده‌ است.

• با مشتریان چه مشکلاتی دارید؟

مشتریان قدیمی زیادی داریم که از سال‌ها قبل کارهای خود و دوستانشان را به ما می‌دهند، اما تعدادی از مشتریان ما را اذیت می‌کنند.آن‌ها وسیله خود را برای تعمیر می‌آورند، اما مدت‌ها برای تحویل آن مراجعه نمی‌کنند. به‌عنوان مثال وسیله ای داریم که نزدیک به ۲سال است تعمیر شده است و داخل مغازه خاک می‌خورد و این برای ما ضرر محسوب می‌شود.مشکل بعدی، مشتریانی هستند که کار نسیه می‌خواهند. فرد قطعه خود را تعمیر می‌کند و از روی آشنایی ما وسیله را به او تحویل می‌دهیم، اما متأسفانه هزینه را پرداخت نمی‌کنند و زمانی که حق خود را طلب می‌کنیم با لحنی طلبکارانه جواب ما را می‌دهند.هرسال مبلغ قابل توجهی از این تعمیرات نسیه به ما بازگردانده نمی‌شود و ما نه تنها به دستمزد خود نمی‌رسیم، بلکه بابت مواد مصرفی نیز ضرر می‌کنیم.

• با توجه به اینکه شما در مقابل کار انجام شده دستمزد و اجرت کار را دریافت می‌کنید، آیا اتحادیه یا مرجعی نرخ دستمزدها را برای شما تعیین می‌کنند؟

دستمزد ما به دستگاه مورد نظر و میزان وقتی که برای تعمیر آن صرف می‌کنیم بستگی دارد. برای تعمیر یک قطعه از ۲۵ هزار تومان تا ۳۵۰ هزار تومان و حتی بیشتر نیز حق الزحمه دریافت می‌کنیم. برای حفظ مشتریانمان همیشه سعی بر آن داشته ایم تا با قیمت مقطوع کار کنیم و به اندازه قانونی روی مواد مصرفی سود بگذاریم و دستمزدها را نیز عادلانه دریافت کنیم.