- بارانی خبر
- خبرنگار: هیوا محمدپور
- گروه خبری : فرهنگ و هنر
- تاریخ انتشار : 27 مرداد 1395, 23:16:41
خوش‌خوان استاد ندیده
مظهر خالقی می‌گوید: «معتقدم سیدعلی اصغر نه تنها یک خواننده کرد، بلکه خواننده‌ای برای همه ایرانی‌ها بوده است و با آن صدای با عظمتش دیگر ایرانیان را نیز بی بهره نگذاشته است. باید این‌گونه ارزیابی کنیم که سیدعلی اصغر کردستانی متعلق به همه ایرانیان است». انتشار خبرهایی از برگزاری یادواره «سید علی اصغر کردستانی» در زادگاهش سبب خشنودی هنرمندان و مردم استان شده، یادواره‌ای برای هنرمندی که موسیقی کشور و کردستان به آن افتخار می‌کند و این مهم دستمایه‌ای شد تا در این مقال به معرفی این زنده یاد بپردازم.
کردستانی باوجود آن که سال هاست دارفانی را وداع گفته است، اما هنوز در دل مردم کردستان نامش زنده و آثار او زینت بخش موسیقی کردی است. در صدا وسیمای جمهوری اسلامی و محافل هنری آهنگ‌ها و ترانه‌های او پخش می‌شود. حتی نسل جدید با وجودی که کمتر به موسیقی کلاسیک می‌پردازد، اما با نام این هنرمند آشنا است.
«سید علی اصغر کردستانی» در سال ۱۲۶۰ هجری شمسی در روستای صلوات آباد سنندج متولد شد. دوره حیات ایشان مصادف با دوره قاجار و پهلوی است. پدرش سید نظام الدین از سادات معروف منطقه و فردی دین دار و مذهبی بود که فرزندش سید علی اصغر را به مکتب یکی از مشایخ بزرگ دینی سنندج فرستاد تا قرائت قرآن را فرا بگیرد. این هنرمند سال‌ها به فراگیری قرآن مشغول بود، به طوری که مدتی بعد در قرائت به استادی رسید و شهرت زیادی را در این حوزه به دست آورد. روایت است که یک بار نیز جهت قرائت قرآن به مصر دعوت شد، اما به دلیل بیماری پدرش نتوانست برود. علاوه بر استعداد و موهبت طبیعی که سید علی از آن بر خوردار بود، سادگی ایشان جذابیت صدایش را دو چندان و دل‌های افراد بسیاری را تسخیر خود کرده بود، به طوری‌که بی دریغ نغمه‌های زیبایش را در عموم تقدیم دوستدارانش می‌کرد. اما پدرش او را از خواندن در ملا عام منع و بارها او را به خاطر این کار سرزنش می‌کرد، اما سید علی اصغر معتقد بود آنچه نعمت خداست به همگان تعلق دارد و نباید آن را از مردم دریغ کرد.
در مورد خوش خوانی این هنرمند روایات بسیاری ارائه شده است. در همین محافل و مجالس طرفداران بسیاری پیدا کرد که مجذوب طنین آواز خوش وی شده بودند، به طوری‌که یکی از آنها که از خاندان آصف و از خان‌های سنندج بود به او پیشنهاد داد که به تهران برود و در آنجا فعالیت کند. در این ایام در سفر به پایتخت، آثار خود را ضبط و ثبت کرد.
آثار این هنرمند کردستانی با گذشت سال‌ها هنوز در میان مردم استان از جایگاه خاصی برخوردار است و این در حالی است که وی هرگز نزد استادی تعلیم ندیده بود اما به طور عموم دستگاه‌ها و مقامات موسیقی ایرانی را می‌شناخت و هر آنچه می‌خواند یا موسیقی اصیل کُردی بود و یا خود بر اساس موسیقی اصیل کُردی می‌ساخت و اجرا می‌کرد. اشعار مورد استفاده در شعرهایش از اشعار فولکلور متداول محلی و یا از دیوان شاعرانی چون مولوی کُرد، وفایی مهابادی و بابا طاهر همدانی بود. ویژگی‌های خاص آوازهای این خواننده کُرد زبان «لحن محزون و بسیار دلنشین»، «وسعت صدا» و «تحریرهای ریز پی در پی در صدای اوج» آواز ایشان را منحصر به فرد کرده است.
کردستانی در ۴۷ سالگی ۱۰ ترانه را روی صفحه ضبط کرد که عبارتند از: مقام ۳گاه، مقام بیات ترک، مقام حجاز، مقام همایون، مقام دشتی، مقام شوشتری، مقام اصفهان، ترانه یار غزال، ترانه هه نابی نابی، ترانه له نجه و له نجه بوده است که علاوه بر ترانه‌های ذکر شده ۴ ترانه دیگر به نام‌های ئه ره فیقانی ته ریقه ت، کراس کورتی، جانی جانانم وه ره، غه مگین و دل په شیوم از او باقی مانده است که بعضی از این آثار از سوی خوانندگان فعلی باز خوانی شده است.
وی با تلفیق صدای خداداد خویش همراه اشعار پرمحتوای شاعران توانای کرد در قالب الحان ومقام‌های ایرانی توانست با سازهایی نظیر تار،کمانچه،نی،تنبک و ویولن آثار گرانقدری بیافریند که او را در زمره خوانندگان به‌یادماندنی ایران زمین قراردهد.
سید علی اصغر کردستانی سرانجام در سال ۱۳۱۶در روستای صلوات آباد از توابع ستنندج که زادگاه این هنرمند بود دار فانی را وداع گفت.
آثار موسیقایی این استاد گرانمایه جزو گنجینه های فاخر موسیقی ایران است وچون برگی همیشه سبز از تاریخ موسیقی کردستان راهنمای رهروان موسیقی اصیل ایرانی خواهد بود.
کردستانی باوجود آن که سال هاست دارفانی را وداع گفته است، اما هنوز در دل مردم کردستان نامش زنده و آثار او زینت بخش موسیقی کردی است. در صدا وسیمای جمهوری اسلامی و محافل هنری آهنگ‌ها و ترانه‌های او پخش می‌شود. حتی نسل جدید با وجودی که کمتر به موسیقی کلاسیک می‌پردازد، اما با نام این هنرمند آشنا است.
«سید علی اصغر کردستانی» در سال ۱۲۶۰ هجری شمسی در روستای صلوات آباد سنندج متولد شد. دوره حیات ایشان مصادف با دوره قاجار و پهلوی است. پدرش سید نظام الدین از سادات معروف منطقه و فردی دین دار و مذهبی بود که فرزندش سید علی اصغر را به مکتب یکی از مشایخ بزرگ دینی سنندج فرستاد تا قرائت قرآن را فرا بگیرد. این هنرمند سال‌ها به فراگیری قرآن مشغول بود، به طوری که مدتی بعد در قرائت به استادی رسید و شهرت زیادی را در این حوزه به دست آورد. روایت است که یک بار نیز جهت قرائت قرآن به مصر دعوت شد، اما به دلیل بیماری پدرش نتوانست برود. علاوه بر استعداد و موهبت طبیعی که سید علی از آن بر خوردار بود، سادگی ایشان جذابیت صدایش را دو چندان و دل‌های افراد بسیاری را تسخیر خود کرده بود، به طوری‌که بی دریغ نغمه‌های زیبایش را در عموم تقدیم دوستدارانش می‌کرد. اما پدرش او را از خواندن در ملا عام منع و بارها او را به خاطر این کار سرزنش می‌کرد، اما سید علی اصغر معتقد بود آنچه نعمت خداست به همگان تعلق دارد و نباید آن را از مردم دریغ کرد.
در مورد خوش خوانی این هنرمند روایات بسیاری ارائه شده است. در همین محافل و مجالس طرفداران بسیاری پیدا کرد که مجذوب طنین آواز خوش وی شده بودند، به طوری‌که یکی از آنها که از خاندان آصف و از خان‌های سنندج بود به او پیشنهاد داد که به تهران برود و در آنجا فعالیت کند. در این ایام در سفر به پایتخت، آثار خود را ضبط و ثبت کرد.
آثار این هنرمند کردستانی با گذشت سال‌ها هنوز در میان مردم استان از جایگاه خاصی برخوردار است و این در حالی است که وی هرگز نزد استادی تعلیم ندیده بود اما به طور عموم دستگاه‌ها و مقامات موسیقی ایرانی را می‌شناخت و هر آنچه می‌خواند یا موسیقی اصیل کُردی بود و یا خود بر اساس موسیقی اصیل کُردی می‌ساخت و اجرا می‌کرد. اشعار مورد استفاده در شعرهایش از اشعار فولکلور متداول محلی و یا از دیوان شاعرانی چون مولوی کُرد، وفایی مهابادی و بابا طاهر همدانی بود. ویژگی‌های خاص آوازهای این خواننده کُرد زبان «لحن محزون و بسیار دلنشین»، «وسعت صدا» و «تحریرهای ریز پی در پی در صدای اوج» آواز ایشان را منحصر به فرد کرده است.
کردستانی در ۴۷ سالگی ۱۰ ترانه را روی صفحه ضبط کرد که عبارتند از: مقام ۳گاه، مقام بیات ترک، مقام حجاز، مقام همایون، مقام دشتی، مقام شوشتری، مقام اصفهان، ترانه یار غزال، ترانه هه نابی نابی، ترانه له نجه و له نجه بوده است که علاوه بر ترانه‌های ذکر شده ۴ ترانه دیگر به نام‌های ئه ره فیقانی ته ریقه ت، کراس کورتی، جانی جانانم وه ره، غه مگین و دل په شیوم از او باقی مانده است که بعضی از این آثار از سوی خوانندگان فعلی باز خوانی شده است.
وی با تلفیق صدای خداداد خویش همراه اشعار پرمحتوای شاعران توانای کرد در قالب الحان ومقام‌های ایرانی توانست با سازهایی نظیر تار،کمانچه،نی،تنبک و ویولن آثار گرانقدری بیافریند که او را در زمره خوانندگان به‌یادماندنی ایران زمین قراردهد.
سید علی اصغر کردستانی سرانجام در سال ۱۳۱۶در روستای صلوات آباد از توابع ستنندج که زادگاه این هنرمند بود دار فانی را وداع گفت.
آثار موسیقایی این استاد گرانمایه جزو گنجینه های فاخر موسیقی ایران است وچون برگی همیشه سبز از تاریخ موسیقی کردستان راهنمای رهروان موسیقی اصیل ایرانی خواهد بود.
نویسنده: فردین کمانگر / روزنامه‌نگار
شما هم نظر خود را در مورد این مطلب در قسمت نظرات بنویسد بعد از تائید مدیر منتشر خواهد شد
اخبار مرتبط
- کودکان حال خوش زندگی را تجربه کنند/ برنامههای شاد و فرهنگی هفته ملی کودک در کردستان
- اعزام دانشآموز دیواندرهای به مسابقات جهانی رباتیک ۲۰۲۵ ترکیه
- آموزش و پرورش کردستان آماده استقبال از ۳۲۰ هزار دانشآموز در مهرماه
- شورای آموزشوپرورش کردستان؛ از دستاوردهای پروژه مهر تا چالشهای عدالت آموزشی
- مرز باشماق مریوان؛ دروازه وحدت و عشق حسینی در آستانه اربعین
