با توجه به اینکه همشهریان از عبور و مرور در ساعاتی از روز ناراضی هستند و از عبور و مرور در برخی از ساعات روز چه پیاده و چه با وسیله نقلیه گله مند هستند.

 نوشته شده توسط هیوا محمدپور*

در اینجا لازم دانستیم که مقاله ای با ارائه راهکار گردآوری کنیم تا بتوانیم از این طریق هم حرف مردم را به مسئولین برسانیم هم راهکاری برای حل مشکل ترافیک در شهر دیواندره را ارائه دهیم.

در ابتدا به چند مورد که در این شهر ایجاد ترافیک کرده می پردازیم.

۱-      متاسفانه مرکز خرید و تردد در دیواندره بر یک خیابان بخصوص در مرکز شهر در فاصله یک کیلومتر متمرکز شده است.

۲-      وجود مسافرکش های روستاها که در خیابان اصلی ایستگاه زده اند.

۳-      وجود دست فروشان در پیاده رو ها و احاطه کردن قسمتی از پیاده رو ها توسط مغازه داران باعث شده مردم در داخل خیابان حرکت کنند و باعث کند شدن حرکت خودروها شوند.

۴-      وجود وانت های فروشنده میوه در خیابان اصلی.

۵-      پارک دوبل خودروها

۶-      و….

اما پیشنهادهای  که میتواند به روان شدن حرکت در دیواندره منجر شود عبارتند از :

۱-      رونق بخشیدن به خیابان شهید رجایی (۱۶ متری)

۲-      در حد فاصل مجتمع سارال تا روبروی بانک سپه  مسافرکش های روستا های وزمان ، قلعه روتله ، رشید آباد و … ساماندهی و از آن محل جمع آوری شوند.

۳-      ساماندهی دست فروشان – و ساماندهی وسایل مغازه داران

۴-      جمع آوری وانت ها ی میوه فروشی که در موقع غروب به داخل شهر هجوم می آورند.

۵-      در ساعات شلوغ شهر ، حد فاصل بانک تجارت تا بانک سپه از دو طرف خیابان پارک ممنوع اعلام شود.

۶-      محلهای برای پارک خودروها در خارج از محدوده خیابان تعیین گردد.

۷-      حضور نیروهای بیشتر راهنمایی و رانندگی در ساعات شلوغ

۸-      تعویض ایستگاه مسافربر روستای نساره به محلی دیگر

۹-      و….

در این راستا باید همشریان عزیز هم نکاتی را رعایت کنند و با مسئولین همکاری های لازم را انجام  دهند.

   روش های مدیریت ترافیک

روش های مختلفی برای طراحی و اعمال مدیریت ترافیک در شهرها وجود دارد . متداول ترین این روشها که در یک طرح جامع مدیریت ترافیکی شهری استفاده می شود ، شامل موارد زیر است :

۱٫ حفظ امنیت عبور عابران پیاده ( گذرگاهی – ایجاد نرده های محافظ –  جزایر ترافیکی )

۲٫ کنترل پارک های خیابانی و طرح استفاده بهینه از پارکینگ ها

۳٫ اقدامات مربوط به ساخت پیاده روها

۴٫ اقدامات مربوط به حق تقدم عبور اتوبوس ها

۵٫ وضع قوانین مربوط به دوچرخه سواری

۶٫ وضع قوانین مربوط به کامیون ها ( راه های کامیون رو و پارکینگ های آن )

۷٫ طرح آرام سازی ترافیک

۸٫ کنترل بهبود وضعیت تقاطع ها ( جزایر ترافیکی – کنترل حق تقدم – ایجاد راه های گردش به راست – ایجاد میادین – نصب تابلوهای علایم )

۹٫ هماهنگی بین چراغ های راهنمایی

۱۰٫ ایجاد محدودیت عبور

۱۱٫ یک طرفه کردن خیابان ها

۱۲٫ رنگ کردن خیابان ها ( خط کشی ، آسفالت رنگی )

در این راستا نیاز اصلی به آموزش و فرهنگ سازی می باشد که باید توسط مسئولین انجام پذیرد.

  نحوه آموزش ترافیک :

بطور کلی ما در زمینه آموزش ترافیک فقر فرهنگی داریم . و ما اغلب نمی دانیم که ابزار ترافیک جزء اموال عمومی است یا شخصی . و هنوز نمی دانیم که اینهمه علائم نصب شده در خیابان ها برای تزئین نیستند . هنوز نحوه استفاده صحیح از بوق ، چراغ ، چراغ راهنما را نمی دانیم تا چه رسد به نحوه استفاده از کمربند ایمنی و ما اغلب با خرید یک دستگاه اتومبیل ( بخصوص برای افرادیکه امکان خرید اتومبیل گرانتر را دارند ) در موقع رانندگی بیش از طراح و سازنده آن به خود می بالیم و به عنوان مثال بچه خردسال خود را نیز در حین رانندگی در بغل می گیریم و فرمان را بدستش می دهیم از اینکار چه می خواهیم ، چه هدفی را دنبال می کنیم ؟ باید به فکر چاره بود . به نظر می رسد بهترین راه حل این معضل اجتماعی – اقتصادی – فرهنگی آموزش فرهنگ ترافیک است .

آموزش ترافیک بصورت بنیادی و فرهنگی بهتراست از گروههای سنی پایین و از سطوح کودکستان و دبستان وسپس مدارس راهنمائی و دبیرستان شروع شود تا این فرهنگ از کودکی در خمیر نسل آینده حک شود . علاوه بر انسان که اولین عنصر تشکیل دهنده ترافیک است با عامل دیگری روبرو هستیم و آن راننده است که باید فرهنگ استفاده از وسیله نقلیه خود و کاربرد آنرا بخوبی بداند و بشناسیم تا بتواند بصورتی رانندگی کند که خود انتظار دارد دیگران رانندگی کنند .باید توجه داشت که آموزش باید بطور مداوم و مستمر برای این گروه از رانندگان که نقش بسیار حساسی را در ترافیک شهرها بعهده دارند انجام بشود .

جاده ها و راههای ما باید با تکیه بر اصول مهندسی ترافیک طراحی و احداث شود .و از کیفیت ایمنی و ضریب اطمینان مطلوب برخوردار و به علامات شناخته شده بین المللی مجهز باشند نه علائم دیگر .باید توجه داشت که حتی اگر تمامی جاده های ما نیز دارای این مشخصات باشد ولی از یک سیستم کنترل و نظارت به منظور نگهداری و اصلاح و ترمیم موانع بهره ور نباشیم ، باز هم به مقصود نهائی دست نیافته ایم . زیرا اغلب اتفاق می افتد که بعلت انجام حفاری هایی لازم جهت شبکه های برق ، آب ، گاز ، تلفن، فاضلاب ، اکو و غیره ، حفره ها و چاله هایی در سطح معابر بوجود می آید که باید نسبت به ایمنی راه ، ترمیم و اصلاح سریع اینگونه حفره ها اقدام کرد . بنابراین لازم است گروههای آموزش دیده جهت نگهداری راهها چه در شهر و چه در جاده ها داشته باشیم تا به موقع نسبت به ایمن سازی موانع و برطرف کردن آنها در اسرع وقت اقدام کنند .

 * مسئول سایت خبری تحلیلی بارانی نیوز دیواندره

شما هم نظر خود را در مورد این مطلب در قسمت نظرات بنویسد بعد از تائید مدیر منتشر خواهد شد