کلیه‌ها از اعضای مهم بدن هستند که وظیفه خارج کردن مواد زائد سمی از بدن را برعهده دارند. اگر کلیه‌ها به هر دلیلی نتوانند این وظیفه را به خوبی انجام دهند سلامت فرد به خطر می‌افتد و کار به دیالیز کشیده می شود. برای اطلاع از وضعیت بیماران دیالیزی به بخش دیالیز بیمارستان امام خمینی(ره) دیواندره رفتیم که در ادامه درد دل های بیماران و سخنان مسئول بخش را می‌خوانید.
با عبور از نگهبانی و راهروهای بیمارستان بعد از پشت سر گذاشتن چند بخش و اتاق با دری قهوه‌ای رنگ که روی آن نوشته بود دیالیز رو به رو شدم. با باز کردن در، تمام تصورات ذهنی ام از یک بخش که شامل چند اتاق مختلف بود،  به هم خورد.
بخش دیالیز اتاقی حدود ۴۰ الی ۵۰ متری بود که در آن تعداد ۷ تخت نزدیک به هم چیده شده بودند. روی هر کدام از تخت ها یک بیمار و درکنار او همراهش ایستاده بود. در انتهای اتاق هم میز پرستار دیده می شد.

امید به حمایت نهادهای مسئول
در اولین تخت مردی مسن که در حال دیالیز کردن است دراز کشیده و در گفت ‌وگو با همشهری می‌گوید: از سال گذشته کلیه‌هایم از کار افتاد و پزشکان تشخیص دادند باید دیالیز انجام دهم. الان یک سال است این اتاق خانه دوم من است. «مظفر کریمی» ادامه می دهد: هفته ای ۳ روز برای دیالیز به اینجا مراجعه می کنم و هر روز هم ۳ تا ۴ ساعت اینجا هستم. خدماتی که به ما می‌دهند رایگان است و تنها برای تعدادی از داروها که باید از داروخانه تهیه کنیم  هزینه پرداخت می‌کنیم.
وی با اشاره به مشکلات اقتصادی خود می افزاید: به‌خاطر اینکه پول ندارم نمی‌توانم پیوند کلیه انجام دهم. یک بار هم درخواست دادم که تحت پوشش کمیته امداد امام خمینی (ره) قرار گیرم، اما درخواستم را رد کردند.
این بیمار اضافه می‌کند: وضعیت مالی ام زیاد هم بد نیست، ولی توانایی برای پیوند کلیه ندارم. امیدوارم دستگاه های حمایتی  به من کمک کنند.

سختی ها و هزینه های تردد به  بیمارستان
در تخت دیگری یک زن در حال تصفیه خون است و مردی جوان در کنارش نشسته است. مرد جوان می‌گوید: این زن خواهرم است که به غیر از من کس دیگری  را ندارد و ۱۵ سال است دیالیز انجام می‌دهد.
«نبی محمدی» ادامه می‌دهد: یک بار در کرمانشاه پیوند کلیه انجام دادیم، اما بدن خواهرم کلیه را قبول نکرد و بعد از آن به دیالیز کردن روی آوردیم.
وی به مشکلات تردد خود اشاره می‌کند ومی‌افزاید: ما از روستای «میشیاب» از توابع بخش سارال به اینجا می آییم. اگر یک روز برف سنگین بیاید این جاده بسته می‌شود و با سختی خودمان را به دیواندره می‌رسانیم. محمدی تصریح می‌کند: خواهرم تحت پوشش کمیته امداد است، اما کمک آنچنانی به او نمی‌شود. این فرد به هزینه‌های تردد اشاره می کند و می‌افزاید: دستگاه های حمایتی باید سالانه مبلغی را برای این بیماران در نظر بگیرند تا بتوانند حداقل بدون دغدغه درمان را انجام دهند. محمدی می‌گوید: صاحب خانواده ۵ نفری هستم که برای نگهداری از آن ها نیاز به کار دارم، اما ۳ روز در هفته را در این بخش به سر می برم. دستگاه های حمایتی کمک به این افراد را در اولویت قرار دهند.
در تختی پایین تر پیرزنی با چهره‌ای غمگین تر از بقیه دراز کشیده است. وی به ما می گوید: ۳ سال است از روستای شریف آباد از توابع سقز برای انجام دیالیز به دیواندره می آیم. «کبری گلابی» ادامه می‌دهد: روستای ما سرویس ندارد و هر روز ۲ کیلومتر با پای پیاده خودم را  به اولین مسیری که ماشین تردد می‌کند می رسانم و بعد با  یک خودرو کرایه به این بخش می آیم. وی می‌افزاید: به دلیل اینکه تردد ما به دیواندره راحت‌تر است دیگر به سقز نمی‌رویم، اما پرونده تحت پوششم در کمیته امداد سقز است و آن ها می‌گویند باید دیالیز را در سقز انجام دهید تا به شما کمک کنیم. این برای ما مقدور نیست.
گلابی با صدای غمگین می‌گوید: ما درآمدی نداریم و مردم به ما کمک می‌کنند. از مسئولان تقاضا می‌کنم ما را در هزینه تردد کمک کنند.

بخش دیالیز  قدیمی
مسئول بخش دیالیز بیمارستان امام خمینی(ره) دیواندره با اشاره به بیماران دیالیزی اظهار می کند: فشارخون، مرض قند، وزن بالا، بیماری های قلبی، سیگار و چند عامل دیگر سلامت کلیه‌ها را به خطر می‌اندازد و همین موارد باعث می‌شود فرد کلیه خود را از دست بدهد و برای عمری مهمان این بخش شود. «سمیه محمدی» ادامه می‌دهد: پیوند کلیه شرایط خاص خودش را دارد و افرادی که بیماری دیابت، فشار خون و قلبی نداشته باشند می‌توانند پیوند کلیه را انجام دهند البته هزینه آن مقداری بالاست.
وی می‌افزاید: بیماران دیالیزی باید به صورت مستمر کار دیالیز را انجام دهند و از تغذیه‌ای مناسب که پزشکان توصیه می‌کنند استفاده کنند هرچه این تغذیه مناسب‌تر باشد بیمار راحت‌تر می‌تواند ادامه زندگی دهد. سرپرستار بخش دیالیز تصریح می‌کند: بخش دیالیز دیواندره ۱۶ سال پیش راه اندازی شد. در اوایل این بخش با ۲ تخت و ۵ مریض کار خود را شروع کرد، اما امروز ۷ تخت و ۲۴ مریض داریم و فقط اتاق مقداری بزرگ‌تر شد.
محمدی ادامه می‌دهد: در ۲ نوبت مریض را پذیرش می‌کنیم که در شیفت صبح بیماران روستاها و در شیفت عصر بیماران داخل شهر را دیالیز می‌کنیم.
وی می‌افزاید: یکی از اساسی‌ترین مشکلات این بخش فضای کوچک آن است، تخت‌ها خیلی به هم نزدیکند. به طوری که تردد در میان آن ها بسیار سخت است و اگر فردی با ویلچر برای دیالیز مراجعه کند باید تمام تخت ها را جابه جا کنیم.
محمدی درباره دیگر مشکلات بخش می‌گوید: این بخش سرویس بهداشتی ندارد. مریض‌ها باید به سرویس بهداشتی سایر بخش ها مراجعه کنند و ممکن است در این فاصله افت فشار  برایشان ایجاد شود یا مشکل دیگری پیش بیاید.

نبود پاسیون پرستاری
سرپرستار بخش دیالیز  این بیمارستان نیز از نبود ‌پاویون پرستاری در این بخش می گوید و می افزاید: علاوه بر مشکلات فضا برای بیماران خود پرستاران هم در این بخش فاقد پاویون هستند که لازم است بخش دیالیز با استاندارد های روز ساخته شود.
محمدی ادامه می‌دهد: جدا از فضای محیطی، استاندارد کمی و کیفی در این بخش رعایت می‌شود و طبق استاندارد هر ۴ مریض دارای یک دستگاه و هر ۳ مریض یک پرستار دارند. با وجود این امکانات نبود فضای مناسب کار را سخت کرده‌است.
وی می‌افزاید: مسئولان زیادی از این بخش دیدن کرده‌اند، از وزیر بهداشت گرفته تا مسئولان استانی و شهرستانی، همگی به مشکلات این بخش آگاهی دارند، اما هنوز اتفاق خاصی برای بهبود وضعیت رخ نداده است. محمدی ادامه می دهد: اتاقی هم برای همراهان نیاز است. چون فضای کم اتاق گنجایش ملاقات کننده و همراه را ندارد.
سرپرستار بخش دیالیز اظهار می‌کند: باتوجه به تکراری بودن مریض‌ها تقریبا از زندگی اکثر آن ها خبر داریم. تعدادی از آن ها واقعا مشکل مالی دارند و حتی از پرداخت ۲ هزار تومان کرایه آژانس داخل شهر عاجزند.
محمدی ادامه می‌دهد: همکاران بیمارستان هر روز مبلغی را برای کمک به تردد  بیماران در این بخش قرار می‌دهند، اما این مقدار کم است و لازم است دستگاه های حمایتی حداقل برای مریض‌های داخل شهر سرویسی را اجاره کنند.

مکث
به کمبودها واقف هستیم
مدیر شبکه بهداشت و درمان دیواندره می‌گوید: ما به کمبود فضا در بخش دیالیز واقف هستیم و برای رفع این مشکل تصمیم هایی گرفته ایم، اما با توجه به مشکلات عدیده در بخش بهداشت و درمان قسمت‌های دیگری را راه‌اندازی کردیم.
«حمید حاجیلاری» ادامه می دهد: برای رفع مشکل بخش دیالیز ۲ راه حل را در نظر گرفته‌ایم؛ در راه حل اول محلی ۳۰۰ متری را در داخل محوطه بیمارستان ایجاد کرده‌ایم که حدود و نقشه آن آماده است و منتظر حضور یک خیر برای ساخت آن هستیم. یک نفر هم در این باره به ما قول داده است.
وی می‌افزاید: از خیرین شهرستان دیواندره نیز درخواست داریم در بخش ساخت فضای درمان کمک کنند و به ساخت بخش دیالیز که یک نیاز است یاری برسانند.
حاجیلاری اضافه می‌کند: دو دستگاه دیالیز و یک دستگاه کلر گازی در بخش دیالیز توسط خیران تهیه شده است، اما انتظار از خیران این است در ساخت و سازهای درمانی قدم بردارند.
این مسئول راه حل دوم را جایگزین بخش دیالیز می داند و می گوید: در حال ساخت بلوک زایمان هستیم. اگر تا آن زمان موفق به ساخت بخش دیالیز نشدیم می‌توانیم بخش دیالیز را به بلوک زایمان فعلی انتقال دهیم.
حاجیلاری بیان می‌کند: در سال جاری و سال گذشته اعتبارات مناسب و تلاش همکاران در دیواندره ستودنی بود.آن ها شبانه روزی کار کردند و قسمت‌هایی را که دارای اولویت بود ساختند.

گزارش / هیوا محمدپور

انتهای پیام / ۹۲۰۰۱

شما هم نظر خود را در مورد این مطلب در قسمت نظرات بنویسد بعد از تائید مدیر منتشر خواهد شد