رئیس اداره ارشاد دیواندره اظهار کرد: به همت اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی دیواندره کنگره‌ محزون کردستانی، شاعر نامی کرد در شهر دیواند‌ره‌ از توابع استان کردستان برگزار خواهد شد.

اشرف احمدی ادامه داد: این کنگره‌ به‌ منظور بررسی علمی اشعار، زندگی نامه‌ و کتاب های این شاعر انجام می شود. در طول کنگره‌ نیز چندین مقاله‌ درباره‌ زندگی نامه‌ و آثار محزون کردستانی از سوی افراد صاحب نظر ارائه‌ خواهد شد.

وی افزود: ماموستا سید احمد حسینی، متخلص به‌ محزون کردستانی، (۱۲۱۵-۱۳۱۲ ک.م)، در روستای زلکه‌ در نزیکی شهر دیواندره‌ به‌ دنیا آمده‌ است.

احمدی بیان کرد: وی بعد از اتمام دروس فقهی به‌ سیر و سلوک در عرفان و فلسفه‌ مشغول شد و شعرهای با ارزشی در این حوزه‌ نگاشته‌ است.

به گفته این مسئول،  کنگره‌ محزون کردستانی، ۲۹ مرداد در سالن اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی دیواندره‌ برگزار می شود و قرار است که در این مراسم چندین کارشناس و افراد صاحب نظر نیز حضور داشته باشند.

رئیس شورای فرهنگ عمومی شهرستان دیواندره نیز در این باره گفت: هر ملت بزرگانی دارد که نباید این بزرگان فراموش شوند. هرملت پیشینه و هویتی دارد که شناسنامه آن ملت گذاشته آن است.

ماموستا معروف خالدی ادامه داد: اگر علما، مفاخر به فراموشی سپرده شوند بزرگترین ظلم را به ملت کرده ایم این افراد تکرار نشدنی هستند بزرگ مردان و زنانی که کار بزرگ انجام دادند نباید با گذشت نسل ها از یاد بروند.

وی افزود: ملتی که انتقال فرهنگ و اندیشه را نداشته باشند رو به نابودی می روند انتقال فرهنگ و تمدن گذشته ها باید از طریق بروشور و برنامه های که برگزار می شود انتقال داده شود.

خالدی بیان کرد: دستگاه های که برنامه فرهنگی عمومی برگزار می کنند در برنامه هایی که برگزار می شود بخشی از آن را به معرفی بزرگان منطقه اختصاص دهند. افرادی که قدر زحمت دیگران را نداند نسبت به خودش نیز بی تفاوت است. در کنار برگزاری بزرگداشت بزرگان باید افراد موفق در قید حیات نیز تجلیل شوند.

وی تصریح کرد: ایران اسلامی پر است از افرادی که تاریخ ایران را در دنیا مطرح کردند. آثار شاعران، عارفان و تاریخ‌نویسان کرد باید مطالعه شود. محزون کردستانی عارف، قاضی و شورای حل اختلاف در منطقه بوده است باید کنکاش شود چرا این افراد در عصر حاضر وجود ندارند.

عالم ربانی سید احمد حسینی صرف و نحو با مقدمات علم را نزد پدر گرامیش آموخته و خدمت ملا محمد چرندوی. و مدتی در مسجد دارالاحسان سنندج به تحصیل پرداخته همراه برادرش سید عبدالحکیم مهجوری در شهرهای بوکان، اشنویه ، دیاربکر و مدتی در استانبول به تحصیل مشغول بوده است در بازگشت به کردستان عراق در خدمت عالم نامدار شیخ معروف نودهی کسب دانش نموده و از ایشان اجازه افتاء و تدریس یافته و با فضلای  آن زمان از جمله شیخ سراج الدین بزرگ و حاج سید احمد و سید عبدالرحیم مولوی کرد رابطه نزدیک و تنگاتنگی داشته است.

 پس از بازگشت به زادگاهش با برادرش مهجوری به روستای کوله ساره و منطقه بیلوار رفته بخدمت شیخ نامی مولانا احمد که یکی از مریدان شاه عبد الله دهلوی بوده رسیده و تمسک کرده شیخ او را علی آسا گفته است. سپس مدتی در مسجد دارالاحسان به تدریس پرداخته که در اشعارش به آن اشاره کرده است بعد به روستای زلکه بخش سارال که ملکه شخصی اش بوده رفته در کنار ارشاد مسلمانان با تدریس و تألیف کتاب به امور کشاورزی و دامداری پرداخته نامبرده همیشه به دسترنج خود متکی بوده و از اشخاصی که به اسم شیخ و پیر از مریدان و هواداران خود نوعی تکدی و توقع داشته اند ناراضی و آنها را از آن منع کرده است آن بزرگوار شخصی نسبتا ثروتمندی بوده که هنگام قحطی مشهور سال ۱۲۸۸ هجری قمری بینوایان و گرسنگان را تا سر حد توان کمک کرده به طوری که عده یتیم از کرد و ترک فارس را تا حد بلوغ در خانه خود نگهداری اولاد و احفاد قسمتی ایشان در منطقه وجود دارند.

مولوی کرد در نامه ای که به سید عبدالحکیم مهجوری نوشته از او خواسته بود از سید احمد برادرش خواهش کنند که برایش دعا کند.

انتهای پیام/۹۲۰۰۱/کردپرس