یکی از واژه های پرکاربرد محاوره ای و مباحثه ای ، استفاده وفور از واژه (( ببخشید)) در میان عامه مردم و حتی خواص است که اتفاقا اگر از بضاعت و توان خود به بهترین شکل ممکن در راستای مدیریت نیازها و امور روزمره خویش بهره نجوییم استعمال و کاربست واژه (( ببخشید)) شاید منطقی و بعبارتی نشات گرفته از سعه صدر، ادب، تدبیر، چاره اندیشی، آینده نگری و در نهایت کور نمودن روحیه خودستایی باشد…
اما جایی که فراتر وماورای بضاعت، ظرفیت و پتانسیل خود گام برمی داریم و وجدانمان آسوده ست …لزومی بر استفاده مکرر و متداول آن در ادبیات و دیالوگهای روزمرگی ما ندارد و بطور یقین حس خودارزشمندی،خوداتکایی و اعتماد به نفس مان را تضعیف و به مخاطره می اندازد که اگر این واقعیتها را مورد بازبینی و مداقه قرار دهیم به کرات در ارتباطات روزانه مان می بینیم…
– جایی که بهترین غذاها رو برای مهمان مهیا می سازیم اما می گوییم ببخشید کم و شایسته شما نیست…
– زمانی که اگر حق طبیعی مان را مطالبه کنیم می گوییم ببخشید جسارت شد…
– وقتی که ویژگیهای شخصیتی مان مورد تمسخر، نه انتقاد، قرار گرفت می گوییم ببخشید اینطوری ها هم نیست…
– زمانی که بعنوان بهترین میزبان در حد توانمان ظاهر می شویم می گوییم ببخشید اگر کم کاری و قصوری رخ داده…
– جایی که کارها و وظایف مان را به مطلوبترین سیاق انجام می دهیم به بالادستی مان می گوییم ببخشید اگر اشتباهی احیانا صورت گرفته…
– وقتی که امانتی هایمان را و لو با تاخیر فراوان از دوستان و آشنایان طلب می کنیم می گوییم ببخشید لازمش دارم… و…
مسلما استعمال غیر موجه این واژه سبب زیاده خواهی و سمج ساختن طرف مفابل و از طرفی دیگر ما را وادار به عقب نشینی از موضع گیریها و خواسته هایمان می گرداند.
تا بحال اندیشیده ای که در روز چندین بار از این واژه استفاده می کنیم و یا چند تا از این ببخشیدهای ما منطقی و واقعی ست؟و یا بازخورد کنش مان است؟آیا تصور نکرده اید استفاده گاه و بیگاه از این واژه و بدون پشتوانه منطقی آن، باعث از بین رفتن بار معنایی، محتوایی و شان آن شده و شاید در آینده بعنوان یک واژه منفی، مبهم و ریاکارانه در اذهان ماندگار بماند.
بیاییم تمرین بکنیم و کمتر بگیم..
که اگر اشتباهی از جانب خود ما ، نه ساختار و سیستم ، اتفاق افتاد پوزش بطلبیم چرا که ترویج همین روحیه و فرهنگ عذرخواهی برای بهبود و اصلاح امور ضروری بنظر میرسد اما نه به بهای خود تحقیر سازی و خود کم بینی…

ارسالی توسط : ناصر کریمیان

شما هم نظر خود را در مورد این مطلب در قسمت نظرات بنویسد بعد از تائید مدیر منتشر خواهد شد