کاهش سن مصرف سیگار و مواد مخدر در مدارس دیواندره، هشداری جدی برای مسئولان و خانواده‌هاست. چرا نسل آینده‌ساز این منطقه به دام رفتارهای پرخطر گرفتار می‌شود؟ چگونه می‌توان این بحران اجتماعی را مهار کرد؟

در حالی که شهرستان دیواندره به‌عنوان یکی از مناطق سفید استان کردستان از نظر اعتیاد شناخته می‌شود، گزارش‌ها نشان می‌دهند که گرایش به مصرف سیگار و مواد مخدر در برخی مدارس این شهرستان در حال افزایش است. این مسئله چالشی جدی است که نیازمند توجه فوری مسئولان و جامعه است. وقت آن رسیده که به جای انکار و پنهان‌کاری، با واقعیت‌های تلخ روبرو شویم و برای حل این معضل اجتماعی اقدام کنیم. بی‌تفاوتی امروز، به قیمت آینده‌ای از دست‌رفته تمام خواهد شد.

آمارهای رسمی شاید به ظاهر اطمینان‌بخش باشند، اما حقیقت پنهان در دل مدارس دیواندره چیز دیگری می‌گوید. مصرف سیگار و حتی مواد مخدر سبک میان دانش‌آموزان به معضلی در حال گسترش تبدیل شده است. کاهش سن مصرف این مواد، زنگ خطری است که نمی‌توان آن را نادیده گرفت. باید پذیرفت که گرایش نوجوانان به این رفتارهای پرخطر، تنها محصول ضعف یک بخش نیست. این بحران نتیجه کم‌کاری خانواده‌ها، مدارس، و مسئولانی است که وظایف خود را به درستی انجام نداده‌اند. هر کدام از این عوامل، زنجیره‌ای از بی‌توجهی را ساخته‌اند که امروز به چنین بحران خطرناکی انجامیده است.

نوجوانان دیواندره، مانند تمام نوجوانان دیگر، تحت تأثیر فشار همسالان قرار دارند. وقتی مصرف سیگار یا مواد در یک جمع عادی‌سازی شود، دیگر مقاومت فردی به‌سختی ممکن است. کنجکاوی و تجربه‌گرایی نیز از دیگر دلایلی است که نوجوانان را به سمت این رفتارهای پرخطر سوق می‌دهد. این سنین، دوره‌ای است که فرد به دنبال کشف ناشناخته‌ها و شکستن مرزهای خود است. در چنین شرایطی، نبود آگاهی و نظارت از سوی خانواده و مدرسه، راه را برای خطرات باز می‌کند.

از سوی دیگر، مشکلات خانوادگی نیز نقشی اساسی در این معضل دارند. خانواده‌هایی که درگیر تعارضات داخلی هستند یا توانایی برقراری ارتباط موثر با فرزندان خود را ندارند، زمینه را برای گرایش نوجوانان به رفتارهای ناسالم فراهم می‌کنند. اگر به این عوامل، کمبود امکانات تفریحی و فرهنگی در منطقه را نیز اضافه کنیم، تصویر کاملی از دلایل این بحران به دست می‌آید. دیواندره با کمبود فضاهای ورزشی، فرهنگی و اجتماعی مناسب مواجه است؛ عاملی که جوانان را به سمت سرگرمی‌های ناسالم سوق می‌دهد.

حال، پرسش این است که مسئولان در برابر این بحران کجا ایستاده‌اند؟ آیا وقت آن نرسیده که به جای گزارش‌های کلیشه‌ای، با اقدامات عملی و موثر به این بحران پاسخ دهند؟ چرا مدارس این منطقه برنامه‌های آموزشی جامع و مداومی برای پیشگیری از اعتیاد ندارند؟ چرا خانواده‌ها در جریان تهدیدات واقعی قرار نمی‌گیرند؟ و چرا امکانات تفریحی و ورزشی مناسبی برای دانش‌آموزان ایجاد نشده است؟ این پرسش‌ها، مطالبه‌ای است که مسئولان باید برای آن‌ها پاسخ روشنی ارائه کنند.

برای مهار این بحران، ابتدا باید خانواده‌ها آگاه شوند. خانواده‌ها نقش اصلی را در پیشگیری دارند و باید بتوانند نشانه‌های اولیه گرایش فرزندان خود به سیگار یا مواد را شناسایی کنند. مدارس نیز باید به جای تمرکز صرف بر آموزش درسی، به آموزش مهارت‌های زندگی و برگزاری برنامه‌های آگاهی‌بخش بپردازند. این آموزش‌ها می‌توانند شامل مهارت‌های مدیریت استرس، تصمیم‌گیری و تقویت اعتماد به نفس باشند. دانش‌آموزانی که چنین مهارت‌هایی را دارند، بهتر می‌توانند در برابر فشارهای همسالان مقاومت کنند.

از سوی دیگر، ایجاد محیط‌های تفریحی سالم، یکی از نیازهای ضروری دیواندره است. این منطقه به فضاهایی نیاز دارد که نوجوانان بتوانند اوقات فراغت خود را به صورت سالم سپری کنند. سالن‌های ورزشی، کتابخانه‌های جذاب و برنامه‌های فرهنگی متنوع می‌توانند جایگزین مناسبی برای سرگرمی‌های ناسالم باشند. مسئولان محلی باید در تخصیص بودجه‌های عمرانی، اولویت را به چنین پروژه‌هایی بدهند.

نظارت و کنترل نیز نباید نادیده گرفته شود. فروشگاه‌های اطراف مدارس و مکان‌هایی که نوجوانان در آن‌ها تجمع می‌کنند، باید تحت نظارت دقیق‌تری قرار گیرند. نهادهای نظارتی و نیروی انتظامی باید به وظایف خود در این زمینه عمل کنند و دسترسی آسان به سیگار و مواد را برای نوجوانان دشوارتر کنند. همچنین، برنامه‌های منسجم و همه‌جانبه‌ای باید برای همکاری میان خانواده‌ها، مدارس و مسئولان طراحی شود. حل این بحران تنها با همکاری همه‌جانبه امکان‌پذیر است.

دیواندره امروز در آزمونی بزرگ قرار دارد؛ آزمونی که نتیجه آن آینده نسل‌های بعد را تعیین می‌کند. این بحران، فرصتی است تا مسئولان صداقت و توانایی خود را در حل مشکلات اجتماعی به نمایش بگذارند. بی‌تفاوتی در برابر این معضل، نشان از کوتاهی در برابر مسئولیتی بزرگ است.

کاهش سن مصرف سیگار و مواد مخدر در دیواندره، تنها یک مسئله محلی نیست. این معضل هشداری برای کل جامعه است. اگر امروز اقدام نکنیم، فردا برای اصلاح دیر خواهد بود. جامعه، مسئولان و خانواده‌ها باید دست به دست هم دهند و برای نجات نسل آینده، از هیچ تلاشی دریغ نکنند. باید امروز، با تمام توان، در برابر این بحران ایستاد.

یادداشت/ هیوا محمدپور

شما هم نظر خود را در مورد این مطلب در قسمت نظرات بنویسد بعد از تائید مدیر منتشر خواهد شد