زیستن در زیست بومی که رقابت جای رفاقت را گرفته نیازی به بازنعریف آن در ادبیات رسانه نداشته و قطعا بازگو نمودن آن حکم انعکاس آینه ای از حقایق محض را دارد.

سودای یک شبه رسیدن به شغل پردرآمد، یک شبه هنرمند شدن، یک شبه ثروتمند شدن، یک شبه یاد گرفتن زبان، یک شبه مدرک تحصیلی گرفتن و امثال آن سودای بسیاری از ماست. درحالی‌که با بررسی سرنوشت انسان‌های موفق متوجه می‌شویم همه آنها با تلاش چند ساله و چند ده ساله به جایگاه فعلی خود رسیده‌اند؛ اما با دیدن موفقیت ظاهری و ناعادلانه عده‌ای در جامعه همه توقع داریم پله‌های ترقی را سریع و بدون زحمت بالا برویم.

بخشی از این همه گیری بیمارگونه به ابر تورم‌هایی بازمی‌گردد که ناگهان باعث صعود ناعادلانه منزلت عده‌ای بدون هیچ زحمتی شده است و کم و بیش آنرا در ادوار مختلف انتقال قدرت و فراز و نشیب جامعه درگیر با قوت لایموت دیده ایم، بالا رفتن قیمت مسکن یا دارایی‌های دیگر این افراد در اثر بیماری مزمن تورم باعث شده تا انگیزه تلاش برای کسب موفقیت در جامعه بمیرد.
رانت‌هایی هم که باعث شده عده‌ای مدرک تحصیلی، مناصب سیاسی و عناوین مختلف را بدون زحمت کسب کنند هم چنین طرز فکر غلط را تقویت کرده که در عوض تلاش و پیگیری یک مسیر برای رسیدن به موفقیت در پی رانت و میانبرهای ناعادلانه باشند.

تا زمانی که این نگاه در جامعه حاکم باشد نباید توقع داشت دانشمند، صنعتگر، کارآفرین ،روزنامه نگار و هنرمند و امثال این افراد مؤثر مثل سابق در جامعه تولید اثر به معنای واقعی و غایت پدیداری خویش را عرضه کنند. در جامعه‌ای با سوداهای یک شبه همه به‌دنبال میانبر هستند و کسی دنبال گذر از مسیر پرچالش موفقیت نیست.

این روزها سراب رمز ارزها و مزارع زیر زمینی ارز دیجیتال،مجتمع های دادوستد ارز و طلا تا موجواره کسب و کارهای به دور از عرف و اخلاق کار، بازدهی فراوانی برای سرمایه‌گذاران داشته و افراد زیادی با سودای سودهای کلان در آن سرمایه‌گذاری می‌کنند. این اشخاص با اندک آفتی در بازار سرخورده شده و سرمایه خود را از بازار بیرون می‌کشند و خود و دیگران را متضرر می‌کنند.
آموزش فرهنگ سرمایه‌گذاری برای تولید نه در شعار بلکه در عمل و هدایت تسهیلات تحول آفرین به بدنه ی نحیف کارآفرینی از کارهایی است که در این ایام بیش از پیش اهمیت دارد. باید به سرمایه‌گذار در تولید آموخت که با سعه صدر و نگاه بلندمدت در بازار سرمایه‌گذاری کرد و دائما نمی‌توان توقع سود‌های کلان یک شبه را از این بازار داشت.

درصورتی که این فرهنگ و طرز فکر در سرمایه‌گذاران ترویج نشود دیر یا زود شاهد سقوط این بازار خواهیم بود که بحران اجتماعی بزرگی را در پی خواهد داشت.

استان کردستان،علیرغم فرهنگی بودن آن در بهره مندی از فرصت گرانسنگ مرزی خویش در تعامل جهت رشد اقتصادی و کاهش نرخ بیکاری به عنوان محور توسعه علیرغم تلاش های صورت گرفته از جانب دولت و بخش خصوصی کنشگر در قامتی نه چندان استوار خود را در محک قرار داده و ذات برخی در توسعه نیافتگی این سرزمین ناشی از تمرکز بر چرخه معیوب ثروت اندوزی برای اقلیتی و محروم ماندن اکثریتی از مردمان آن است.

به عنوان نمونه حرکت ارزنده فرهنگی-اجتماعی و اقتصادی نشست سنندج در واپسین روزهای اردیبهشت که تحولی شگرف در مراودات برون مرزی با اقلیم کردستان عراق را در پی داشته و دارد به نقل حواشی آن که خوشایند دشمنان این مرز و بوم بوده و هست مبدل گشت،فرصت نشست سنندج،عینیت بخشی به سرمایه گذاری در بخش خدمات فنی و تقویت صادرات خرد و کلان منطقه با تسخیر بازار برون مرزی هدف است که گویا به کام مروجان زر،زور و تزویر ناخوشایند بوده و هست.

سوداگری یک شبه تهدیدی حاکم بر پهنه ی سپهر سرزمینی است که به گواه تاریخ،همدلی و وحدت و شهامت در آن موج‌زده و غیرت در تارکش بی بدیل و انسان ساز می باشد.

تکلیف نه پرداختن به حواشی بلکه قرار گرفتن در متن سرمایه گذاری متقن،زودبازده و به دور از چالش و فرافکنی سوداگران رانت خوار است و قطعا دولت چهاردهم برای ایران و برای کردستان،پاره تن ایران در این پارادایم تاریخی برنامه ای مکمل و تحول آفرین دارد که باید از سوی آحاد جامعه مورد استقبال قرار گیرد و بزرگترین این استقبال در هدایت سرمایه های خرد مستقر در حساب های بانکی و مسکوکات و ارزهای بایگانی شده در گنجه خانه ها به عرصه و چرخه تولید با ضمانت اجرایی دولت،مجلس و دستگاه قضا است.

شما هم نظر خود را در مورد این مطلب در قسمت نظرات بنویسد بعد از تائید مدیر منتشر خواهد شد