خبر کوتاه بود و با انعکاس زیاد…..
جدای از حب وطن دوستی میخواهم به چند مورد در این باره اشاره نمایم.
ـ کرفتو از نظر تاریخی و سابقه آن حداقل هزار سال با زیویه فاصله تاریخی دارد.
ـ از زمانی که سیوه ثبت داده ها و اطلاعات و مدنیت در جامعه ایرانی صورت پذیرفت و تقسیم بندی شهر و روستا و بخش انجام گرفت دیواندره دارای بخش کرفتو بوده که وجه تسمیه نام ان از همینجا گرفته شده است.
ـ چون دیواندره تا قبل از سال ۷۲ بخش محسوب شده و اداره میراث فرهنگی نداشته لذا امورات مربوط به اداری این آثار تاریخی در اختیار سقز قرار داشته است.
ـ به تازگی غار کرفتو در لیست موقت آثار جهانی یونسکو قرار گرفته است و آقای بیگلری با علم بر این نکته میخواهد که اگر به امید خدا در لیست جهانی قرار گیرد سالانه حداقل با دریافت ۵ میلیارد از سوی سازمان یونسکو برای توسعه شهرستان سقز استفاده نماید.
لازم به ذکر است که آقای نماینده محترم سقز حداقل با چند مشاور صحبت می نمودند و سپس اقدام عاجل برای تصرف مجدد امورات اداری !!! غار کرفتو می نمودند…..
http://www.kurdpress.com/Fa/NSite/FullStory/Print/?Id=75333

نگاهی گذرا به تاریخچه غار کرفتو و مجموعه زیویه

غار کَرَفتو
غاری است که در ۳۱ کیلومتری شمال غرب شهر دیواندره در استان کردستان ایران قرار گرفته‌است. این غار، یک غار آهکی است که در دوران سوم زمین‌شناسی شکل گرفته‌است. بخش‌هایی از این غار، دست‌کَند است و کتیبه‌هایی از دوران پیش از تاریخ دارد. آثار تاریخی موجود در این غار مربوط به سده ۳ هستند. این غار، در بخش کرفتو از توابع واقع شده و در تاریخ ۲۰ بهمن ۱۳۱۸ با شماره ی ثبت ۳۳۰ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است.
کتیبه‌ای یونانی بر سردر یکی از اتاق‌های طبقهی سوم این غار وجود دارد که از این غار به عنوان معبد هراکلس نام برده‌است. در معماری این غار علاوه بر ایجاد اتاق‌ها و راهروهای عبوری، سعی شده تا اتاق‌ها با هم مرتبط باشند. نورگیرهایی به سمت بیرون تعبیه شده‌اند و بر دیوارهای غار در بعضی از اتاق‌ها نقوشی به صورت تجریدی از حیوانات، انسان و گیاه حجاری شده‌است.
با توجه به پژوهش‌های به عمل آمده، در دوران میان‌زیستی کرفتو در زیر آب بوده‌است و در اواخر این دوره ارتفاعات آن از آب خارج شده‌است. غار کرفتو از غارهای آهکی و طبیعی است که در ادوار مختلف تغییرات و دگرگونی‌های عمده و دخل و تصرفات بسیار در آن به وجود آمده‌است. در حال حاضر طول غار حدود ۷۵۰ متر است و راههای فرعی متعددی از آن منشعب می‌شود. غار چهار طبقه دارد و حجاران هنرمند، به زیبایی فضاهایی را در مدخلهای غار تراشیده و اتاقها، راهرو و دالانهای متعددی را به وجود آورده‌اند.
این غار در سال ۱۳۷۹ گمانه‌زنی شد و با بررسی‌های باستان‌شناختی در محوطهی بیرون و داخل غار آثاری از دوران‌های مختلف به دست آمد. کشف تراشه‌های سنگی در طبقهی چهارم و محوطهی بیرون غار می‌تواند نشانه‌ای از استفادهیانسان در دوران پیش از تاریخ از این غار باشد. همچنین نمونهی سفال‌ها و اشیای به دست آمده، ادامه ی سکونت انسان را در طول دوران تاریخی اشکانی و ساسانی و دوران اسلامی یعنی سده‌های ششم تا هشتم هجری را مسجل می‌سازد. اقداماتی در طول سال‌های ۱۳۷۸ و ۱۳۷۹ انجام شده که شامل سامان‌دهی محوطهی بیرون غار، پله بندی، سکوهای استراحت، پارکینگ، سرایداری، سرویس‌های بهداشتی و برق‌کشی غار است.

تپه قلعه زیویه
تپه قلعه زیویه مربوط به سدهی ۳ و ۴ ه. ق. است و در شهرستان سقز، روستای زیویه واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۰ مهر ۱۳۸۰ با شمارهی ثبت ۴۰۱۸ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
از این بنای تاریخی در سالنامه‌های آشوری ذکری به میان آمده است و بیان شده که به دنبال شورش و طغیان اقوام مانایی (سده نهم تا ششم پیش از میلاد) از طریق قلعه این تپه عملیات‌های جنگی صورت گرفته است.
اعتبار و شهرت جهانی زیویه به سال ۱۳۲۵ باز می گردد که در اثر عوامل جوی و ریزش برف و باران قسمتی از راس تپه تخریب و آثار و اشیاء به صورت اتفاقی کشف شدند. اولین عملیات باستان شناسی در این منطقه توسط رابرت رایسون آمریکای در سال ۱۹۴۵ انجام گرفت.
در فاصله سال های ۱۳۲۵ تا ۱۳۲۳ یک یهودی به نام ایوب رب نوع به مدت ۸ سال اقدام به کاووش کرد. در سال ۱۳۵۴ نصرالله معتمدی کاووش و بررسی اشیاء کشف شده در تپه باستانی زیویه را آغاز کرد دور دوم فعالیت های باستان شناسی معتمدی که ۶ سال به طول انجامید آثار بسیار ارزشمندی در آن کشف شد.

…………………………..
شما نزدیکی تاریخی این دو مجموعه را برای نماینده سقز مشخص کنید. چون من هر چی تحقیق کردم چیزی نیافتم….